Οι άνθρωποι που φτάνουν στις ευρωπαϊκές ακτές κυνηγημένοι από πολέμους, καταπιεσμένοι πολιτικά ή κοινωνικά από τα κράτη στα όρια των οποίων γεννήθηκαν, φτωχοποιημένοι είτε από μία παλιότερη ανάπτυξη ή μια σύγχρονη κρίση του καπιταλισμού, διαχωρίστηκαν, αξιολογήθηκαν και ιεραρχήθηκαν για να ελεγχθεί η ροή τους και να κερδηθεί πολιτική και οικονομική υπεραξία στην πλάτη τους. Σήμερα, μετά τη συμφωνία της 20 Μάρτη, ονομάζονται ξανά όλοι ξένοι και μαντρώνονται σε μόνιμους τόπουςπροσωρινότητας και απομόνωσης ή επιστρέφονται στο σκουπιδοντενεκέ της Τουρκίας. Οι δε αλληλέγγυοι ονομάζονται ύποπτοι και ως τέτοιοι διώκονται από τις αρχές με απώτερο σκοπό τη σίγαση κάθε αλληλέγγυας ανεξάρτητης φωνής και μαρτυρίας.
Από το Πεδίο του Άρεως και τη Βικτώρια, στα κέντρα κράτησης Ελληνικού και Κορίνθου, στη Μόρια και τη Βιάλ, στον Πειραιά και την Ειδομένη, στο Σχιστό και τη Νέα Καβάλα, το Τσεσμέ και το Ντικελί, το μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης, η συνεχής στροφή στην κτηνωδία, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, δείχνει ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν υπερασπίζεται μόνο το κόμμα που είναι στην εξουσία, αλλά την ίδια την εξουσία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι φασίστες έπιασαν το νόημα και ξαναβγήκαν στους δρόμους.
Η μετανάστευση και η προσφυγιά δεν είναι ούτε καταστάσεις εξαίρεσης ούτε φυσικές μετακινήσεις με βάση την αυτοδιάθεση των λαών. Και το προσφυγικό δεν είναι φυσική καταστροφή, ούτε «ροή», ούτε πρόβλημα που χρήζει διαχείρισης και μπορεί να επιλυθεί από κράτη, υπερεθνικούς οργανισμούς, μη κυβερνητικές οργανώσεις, εταιρείες, και think tanks.
Για εμάς που εχθρευόμαστε το κράτος ως μηχανισμό εξουσίας και καταστολής και τον καπιταλισμό ως μηχανισμό αναπαραγωγής κάθε λογής ανισότητας, η ρίζα των προβλημάτων αυτών των ανθρώπων αλλά και των αγώνων τους βρίσκεται εκεί που βρίσκεται και η ρίζα των δικών μας προβλημάτων και αγώνων.
Καλούμε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο και κάθε αντιστεκόμενο κομμάτι της κοινωνίας να αναγνωρίσει στον αγώνα των μεταναστών/μεταναστριών και των προσφύγων για ελευθερία μετακίνησης και αξιοπρεπή διαβίωση, τον αγώνα καθενός και καθεμιάς μας ενάντια στην κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, τα σύνορα, τον ρατσισμό, τους θρησκευτικούς φανατισμούς, τους πλαστούς διαχωρισμούς. Στήριξη των αγώνων των προσφύγων και των μεταναστών/μεταναστριών ενάντια στο κλείσιμο των συνόρων, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στις επαναπροωθήσεις. Στήριξη των δομών αλληλεγγύης ώστε μαζί να χτίσουμε ανταγωνιστικά παραδείγματα για την ατομική χειραφέτηση και την κοινωνική απελευθέρωση.